Van hot naar her in Kopenhagen/Lucky me!

Nu ik een vast stekje heb gevonden is het misschien de moeite even op een rijtje te zetten hoe de afgelopen 2 weken er qua verblijf hebben uit gezien.

Na een nachtje airbnb'en - zaterdagavonden in een hostel zijn hier ofwel een heel eind op voorhand te boeken ofwel onbetaalbaar - mocht ik mijn bivak voor een vijftal dagen in het 'Sleep in Heaven' hostel opslaan. (Zo'n naam vraagt natuurlijk om een ironische opmerking, maar geloof me, ze maken het helemaal waar!)
De hostel was de achtergrond voor een aantal heel leuke ontmoetingen, inclusief über-sympa personeel. Anderzijds werd mijn verblijf daar getekend door een bepaalde onzekerheid: Zal ik nog taallessen kunnen volgen? Zoja, zal ik ze zelf moeten betalen? (Dat is hier in Denemarken namelijk niet de gewoonte.) Zonee, wat zal ik hier dan een maand uitspoken? Waar zal ik dit weekend slapen? Wie zal ik ontmoeten? ... Onzekerheid zorgt soms voor onrust, maar, om voor het eerst en wellicht niet voor het laatst in een cliché te vervallen, hier leer ik om die onzekerheid te omarmen. Fijn zo.

In het weekend heb ik enkele dagen kunnen couchsurfen. Even voelde ik me weer kind! Een jonge moeder (en vooral een heel leuke en lieve vrouw) en haar twee kleintjes hebben me voor drie nachten opgenomen in hun kleurrijke nest, alwaar ik in ruil voor al die hartelijkheid wat bijsprong in de keuken en de kids entertainde. (Van henzelf heb ik alleen een foto op de wegwerpcamera, maar van hun vrolijke appartementje zijn er enkele smartphone-pica's in bijlage.)

Vervolgens was het tijd om opnieuw in de 'Sleep in Heaven' te gaan crashen - nog 'steeds' niets permanenter gevonden. Maar toen viel het groot lot vanuit de hemel naar beneden en 2 dagen later (nu 2 dagen geleden) kon ik mijn intrek nemen in een villawijk - je leest het goed - in Frederiksberg, een gemeente binnen de gemeente Kopenhagen.
Kort samengevat woon ik hier in een optrekje bedoeld voor de Danish Minority in Duitsland. Wat betekent dat concreet? De bewoners zijn stuk voor stuk Duitsers wiens ouders net ten zuiden van de grens met Denemarken wonen en voor wie Deens als het ware een tweede moedertaal is. Ze leerden de taal hetzij thuis, hetzij op de middelbare school. In ieder geval mooi, want het beperkte Deens dat ik me ondertussen eigen heb gemaakt, kan ik hier meteen inoefenen!

Kortom: na enkele avontuurlijke weken nu opnieuw wat meer standvastigheid. Of nog, een nieuw avontuur! Je suis curieuse!